Στις 25 Μαΐου 1834, οι σπουδαίοι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Δημήτριος Πλαπούτας, καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η κατηγορία εναντίον τους ήταν ότι συνωμοτούσαν κατά της αντιβασιλείας. Αυτή η απόφαση αποτέλεσε ένα από τα πιο δραματικά κεφάλαια της μεταεπαναστατικής Ελλάδας.
Η Δίκη
Η δίκη των δύο ηρώων άρχισε στις 30 Απριλίου 1834 και διεξήχθη στο τουρκικό τζαμί του Ναυπλίου. Εισαγγελέας ήταν ο Εδουάρδος Μάσον, ο οποίος με άκαμπτο πείσμα κατηγόρησε τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα. Η εμφάνιση του Κολοκοτρώνη στο εδώλιο συγκλόνισε το ακροατήριο, ειδικά όταν απάντησε στην ερώτηση του προέδρου για το επάγγελμά του:
«Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή. Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ΄ αδέρφια μου να τυραννιούνται και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου. Μα δε δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για την λευτεριά μας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω».
Υπεράσπιση και Απόφαση
Υπέρ της απαλλαγής των κατηγορουμένων ψήφισαν οι δικαστές Γεώργιος Τερτσέτης και Αναστάσιος Πολυζωίδης. Ωστόσο, η απόφαση ήταν θάνατος για τους δύο ήρωες. Την επόμενη ημέρα, ο βασιλεύς Όθων μετέτρεψε την ποινή σε 20ετή κάθειρξη. Ο Κολοκοτρώνης, με τη γνωστή του θυμοσοφία, σχολίασε:
> «Θα τον γελάσω τον μεγαλειότατο. Δεν θα ζήσω 20 χρόνια».
Δικαίωση και Αποκατάσταση
Μετά την ενηλικίωση του βασιλέως Όθωνα το 1835, απονεμήθηκε πλήρης χάρη στους καταδικασθέντες και ο Κολοκοτρώνης τιμήθηκε πολλαπλώς. Η αθωωτική απόφαση των Τερτσέτη και Πολυζωίδη στη δίκη της 27ης Σεπτεμβρίου 1834, γνωστή ως «Δίκη των Δικαστών», ήταν πανηγυρική και επιβεβαιώθηκε εν μέσω ζητωκραυγών.
Σημασία της Δίκης
Η δίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα αναδεικνύει τις εντάσεις και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η νεοσύστατη ελληνική πολιτεία. Η απόφαση της καταδίκης τους αλλά και η μετέπειτα αποκατάστασή τους αποτελούν δείγματα της σύνθετης πολιτικής κατάστασης και της πάλης για την καθιέρωση της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Συμπέρασμα
Η ιστορία αυτή μας θυμίζει τη σημασία της θυσίας και του αγώνα για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Οι Κολοκοτρώνης και Πλαπούτας παραμένουν σύμβολα ηρωισμού και πατριωτισμού, εμπνέοντας τις επόμενες γενιές να υπερασπίζονται τις αξίες για τις οποίες πολέμησαν.
